ای کاش می شد ناگهان طوفان بگیرد تا عشق مرده در رگم جریان بگیرد
دریا! اگر آغوش گرمت بسته باشد این رود سرکش را که از طغیان بگیرد؟
پاییز را محکم در آغوشم گرفتم شاید دوباره خاطراتت جان بگیرد
شاید دوباره ابرها مارا بفهمند از حافظیّه تا ارم باران بگیرد
بی تو تمام خواب ها کابوس محض است بگذار این آشفتگی پایان بگیرد